ارزیابی الگوی روابط روستایی- شهری در روستاهای پیرا شهری مطالعه موردی: روستاهای پیرامون شهر بابل

امروزه شهر و روستا جدا از یکدیگر قادر به ادامه حیات نیستند. از نظر جغرافیا مطالعه یک شهر منحصر به محدوده خود شهر نیست چرا که شهر با پیرامون خود،با روستاهای اطراف و شهرهای دیگر ناحیه که در آن تکوین یافته است پیوند جغرافیایی محکمی دارد و هر عاملی که بر توسعه اقتصادی و اجتماعی نابرابر نواحی جغرافیایی بیانجامد بازتاب آن را در چشم اندازهای جغرافیایی شهرها و رشد ناهمگون آن‏ها توان یافت. با توجه به این امر در زمینه مطالعه روابط شهری و روستایی نظریه های مختلفی مطرح شده است که به دنبال ایجاد رابطه ای مناسب بین شهر و روستا بوده اند. یکی از این نظریات رویکرد شبکه یکپارچه منطقه ای است. از نظر این راهبرد جریانات حاکم در روابط شهر و روستا در راستای رابطه ارگانیک و متعادل به تغییر ساختار و قابلیت دسترسی به خدمات زیربنایی، تنوع اقتصادی، تغییر ساختار کشاورزی، حفظ میراث طبیعی و ... منجر خواهد شد. بر این اساس در این پژوهش روستاهای پیرامون شهر بابل که در سال های اخیر در ارتباط با شهر تحولات زیادی از شهر پذیرفته اند به عنوان نمونه انتخاب شدند تا نوع پیوند روستا-شهری در این حوزه با توجه به ارگانیک یا غیر ارگانیک بودن در رویکرد شبکه یکپارچه مورد ارزیابی قرار گیرد.پژوهش حاضر، کاربردی و روش انجام آن توصیفی-تحلیلی است.روش گردآوری اطلاعات به دو صورت کتابخانه ای و میدانی است. تمرکز اصلی پژوهش در بخش مطالعه میدانی بر پرسش نامه است. داده‎های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار رایانه ای spss، تجزیه و تحلیل گردید. نتایج این پژوهش نشان داده است که در حوزه‎های اقتصادی در متغییرهای هزینه ودرآمد روستایی در شهر، عرضه و تقاضا روستا از شهر، در معاملات مرتبط با خرید و فروش زمین، تنوع اشتغال وگردشگری روستایی و در حوزه اجتماعی در زمینه تغییر در ارزش‎ها و باورهای اجتماعی و دسترسی به خدماتو در حوزه محیطی رابطه شهر بابل و روستاهای پیرامون غیرارگانیک بوده است.